1. မုိင္ယဒ္ ကဖန္ထုပ္ၿပီးေနာက္ အနားတြင္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ဖတ္ျခင္းကုိ အခ်ိဳ႕ေအမာန္ႀကီးမ်ားက ခြင္႕ျပဳထားပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ ေသသူႏွင္႕ ေနကာပုိင္သူမ်ား မပါရပါ။ ေသသူႏွင္႕ ေဆြမ်ိဳးရင္းျခာမ်ားသာ ျဖစ္ရမည္။ အသံက်ယ္ေလာင္စြာမဖတ္ရ။ တုိးတီးစြာ ဖတ္ရမည္။
2. ေသသူ၏ ေျခေထာက္ကိုကုိင္၍ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္း မျပဳပိုင္။ မိမိေတာင္းပန္သည္ကုိ ေသသူက သိရွိၿပီး ခြင္႕လႊတ္မည္ဟု
ယံုႀကည္ခဲ႕ေသာ္ အီမာန္ကိုပင္ ထိခိုက္၏။ ေသသူမိဘေက်နပ္ေအာင္ မျပဳလုိက္ရေသာသူမ်ားသည္ ေသသူ၏ ေမာင္ႏွမ
ရင္းအျခာမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္ၿပီး ေက်နပ္မႈရယူမွသာ မိဘ မေက်နပ္ခဲ႕ေသာ ကိစၥမ်ား အေတာ္အသင္႕ သက္သာရာ
ရရွိမည္။
3. မုိင္ယဒ္ အေပၚ ပန္းတင္ျခင္း။ ထမ္းစင္ေပၚ ပန္းတင္ျခင္း၊ လြမ္းသူပန္းေခြခ်ျခင္း မျပဳပုိင္။
4. ကဖန္ ထုပ္ၿပီးမွ လဟဒ္ပိတ္ခ်ိန္အထိ ေသသူအေပၚမည္သည္႕ အရည္ေလာင္းျခင္းမွ် မျပဳရ။
ဥပမာ - ႏွင္းရည္၊ ဇာမ္ဇာမ္ေရ၊ နံသာဆီ၊ ေရေမႊး။
5. စြႏၷသ္လမ္းစဥ္တြင္ေျမက် နမာဇ္ဟူ၍ မရွိပါ။ ကုရ္အာန္ အာယသ္ေတာ္မ်ား ဖတ္ျခင္း၊ နမာဇ္ဖတ္ျခင္း မကၠရူဟ္ အခ်ိန္မဟုတ္လွ်င္
နဖာလ္ နမာဇ္ ဖတ္ျခင္း စသည္႕ ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္၍ အက်ိဳးစ၀ါးဗ္ကို ေသသူအားေပးပုိ႕ႏိုင္သည္။
6. ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ားကို ဖိတ္၍ ဇကိရ္စိတ္၊ ကုရ္အာန္ ဖတ္ခိုင္းၿပီး အေကၽြးအေမြးျဖင္႕ ဧည္႕ခံျခင္း၊ အခေႀကးေငြေပး၍ ေဇယာရသ္ ျပဳခုိင္းျခင္း၊ ေန႕ရက္သတ္မွတ္၍ ေဇယာရသ္ ျပဳခိုင္းျခင္း၊ ေန႕ရက္သတ္မွတ္၍ ဖတ္ရြတ္ေကၽြးေမြးျခင္း တုိ႕သည္ စြႏၷသ္ ေတာ္တြင္ မပါရွိေပ။ မိမိတတ္သေလာက္ အင္အားရွိသေလာက္ အခ်ိန္မေရြး ဖတ္ရြတ္၍ ကုသိုလ္ ပို႕ေပးျခင္းသည္
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေပသည္။
7. ေသသူအား သယ္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္ ကေလမာဟ္ရွဟာဒသ္ကို မိမိႀကားရံုမွ် တီးတုိး စြာဖတ္ရမည္။
8. မကၠာျမဳိ႕ေတာ္မွ ယူေဆာင္လာေသာ ေျမႀကီးကို ကဗရ္ထဲ ထည္႕ျခင္းျဖင္႕ ထုိေျမႀကီး၏ ဗရကသ္ေႀကာင္႕ ေသသူမွာ ခ်မ္းသာရာရ ႏိုင္သည္ ဟု ခံယူခ်က္ထားသူ၏ အီမာန္သည္ စုိးရိမ္ စရာျဖစ္သည္။ ကဗရ္ ၏ ျပစ္ဒဏ္မွခ်မ္းသာရာ ရေရး- မရေရး
သည္ ေသသူ၏ အီမာန္ ႏွင္႕ အမာလ္ အေပၚတြင္သာ မူတည္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အဘူဂ်ာေဟလ္၊ အဗ္ဒြလ္လာဗင္ အုိဗိုင္ယ္ စသည္႕ မုိနာဖစ္က္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မကၠာ၊ မဒီနာ ေျမတြင္
သၿဂိဳဟ္ထားရာ ယင္းတုိ႕သည္ ခ်မ္းသာရာ ရႏိုင္မည္ေလ။
9. ေသသူ၏ ၀ိဥာဥ္သည္ ဒြႏၷယာ သို႕ျပန္လာသည္ ဟူေသာ အဆိုမ်ားသည္ ခုိင္လံုမႈ မရွိေပ။
10. ကဗရ္ သခ်ၤ ိဳင္းေတာ္သုိ႕ လာေရာက္ေဇယာရသ္ ျပဳလုပ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အား တမန္ေတာ္ျမတ္ က လအ္နသ္ က်ိမ္
ဆုိေတာ္မူခဲ႕သည္။
11. က်န္ရစ္သူမိသားစု သည္ 3 ရက္ထက္ ပုိ၍ အလုပ္အကိုင္ပ်က္ ပူေဆြးျခင္း မျပဳလုပ္ရ။
12. မုိင္ယသ္ အိမ္တြင္ မူေဆြးမႈအေနျဖင္႕ 3 ရက္ မီးမေမႊးမခ်က္ျပဳတ္ေစရန္ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟမ်ားက စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ပို႕ေပးရမည္။ ပထမ 2 ရက္ပို႕ျခင္းသည္ စြႏၷသ္ ျဖစ္၍ ေနာက္ဆံုး တတိယရက္ ပို႕ေပးျခင္းသည္ မြစ္တဟဗ္ ျဖစ္သည္။
13. စြႏၷသ္ လမ္းစဥ္တြင္ မပါရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေဗဒါအသ္ တရားသစ္တီထြင္ျခင္း ျဖစ္၍ မျပဳလုပ္အပ္
အလြန္ အျပစ္ႀကီးေပသည္။
2. ေသသူ၏ ေျခေထာက္ကိုကုိင္၍ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္း မျပဳပိုင္။ မိမိေတာင္းပန္သည္ကုိ ေသသူက သိရွိၿပီး ခြင္႕လႊတ္မည္ဟု
ယံုႀကည္ခဲ႕ေသာ္ အီမာန္ကိုပင္ ထိခိုက္၏။ ေသသူမိဘေက်နပ္ေအာင္ မျပဳလုိက္ရေသာသူမ်ားသည္ ေသသူ၏ ေမာင္ႏွမ
ရင္းအျခာမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္ၿပီး ေက်နပ္မႈရယူမွသာ မိဘ မေက်နပ္ခဲ႕ေသာ ကိစၥမ်ား အေတာ္အသင္႕ သက္သာရာ
ရရွိမည္။
3. မုိင္ယဒ္ အေပၚ ပန္းတင္ျခင္း။ ထမ္းစင္ေပၚ ပန္းတင္ျခင္း၊ လြမ္းသူပန္းေခြခ်ျခင္း မျပဳပုိင္။
4. ကဖန္ ထုပ္ၿပီးမွ လဟဒ္ပိတ္ခ်ိန္အထိ ေသသူအေပၚမည္သည္႕ အရည္ေလာင္းျခင္းမွ် မျပဳရ။
ဥပမာ - ႏွင္းရည္၊ ဇာမ္ဇာမ္ေရ၊ နံသာဆီ၊ ေရေမႊး။
5. စြႏၷသ္လမ္းစဥ္တြင္ေျမက် နမာဇ္ဟူ၍ မရွိပါ။ ကုရ္အာန္ အာယသ္ေတာ္မ်ား ဖတ္ျခင္း၊ နမာဇ္ဖတ္ျခင္း မကၠရူဟ္ အခ်ိန္မဟုတ္လွ်င္
နဖာလ္ နမာဇ္ ဖတ္ျခင္း စသည္႕ ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္၍ အက်ိဳးစ၀ါးဗ္ကို ေသသူအားေပးပုိ႕ႏိုင္သည္။
6. ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ားကို ဖိတ္၍ ဇကိရ္စိတ္၊ ကုရ္အာန္ ဖတ္ခိုင္းၿပီး အေကၽြးအေမြးျဖင္႕ ဧည္႕ခံျခင္း၊ အခေႀကးေငြေပး၍ ေဇယာရသ္ ျပဳခုိင္းျခင္း၊ ေန႕ရက္သတ္မွတ္၍ ေဇယာရသ္ ျပဳခိုင္းျခင္း၊ ေန႕ရက္သတ္မွတ္၍ ဖတ္ရြတ္ေကၽြးေမြးျခင္း တုိ႕သည္ စြႏၷသ္ ေတာ္တြင္ မပါရွိေပ။ မိမိတတ္သေလာက္ အင္အားရွိသေလာက္ အခ်ိန္မေရြး ဖတ္ရြတ္၍ ကုသိုလ္ ပို႕ေပးျခင္းသည္
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေပသည္။
7. ေသသူအား သယ္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္ ကေလမာဟ္ရွဟာဒသ္ကို မိမိႀကားရံုမွ် တီးတုိး စြာဖတ္ရမည္။
8. မကၠာျမဳိ႕ေတာ္မွ ယူေဆာင္လာေသာ ေျမႀကီးကို ကဗရ္ထဲ ထည္႕ျခင္းျဖင္႕ ထုိေျမႀကီး၏ ဗရကသ္ေႀကာင္႕ ေသသူမွာ ခ်မ္းသာရာရ ႏိုင္သည္ ဟု ခံယူခ်က္ထားသူ၏ အီမာန္သည္ စုိးရိမ္ စရာျဖစ္သည္။ ကဗရ္ ၏ ျပစ္ဒဏ္မွခ်မ္းသာရာ ရေရး- မရေရး
သည္ ေသသူ၏ အီမာန္ ႏွင္႕ အမာလ္ အေပၚတြင္သာ မူတည္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အဘူဂ်ာေဟလ္၊ အဗ္ဒြလ္လာဗင္ အုိဗိုင္ယ္ စသည္႕ မုိနာဖစ္က္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မကၠာ၊ မဒီနာ ေျမတြင္
သၿဂိဳဟ္ထားရာ ယင္းတုိ႕သည္ ခ်မ္းသာရာ ရႏိုင္မည္ေလ။
9. ေသသူ၏ ၀ိဥာဥ္သည္ ဒြႏၷယာ သို႕ျပန္လာသည္ ဟူေသာ အဆိုမ်ားသည္ ခုိင္လံုမႈ မရွိေပ။
10. ကဗရ္ သခ်ၤ ိဳင္းေတာ္သုိ႕ လာေရာက္ေဇယာရသ္ ျပဳလုပ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အား တမန္ေတာ္ျမတ္ က လအ္နသ္ က်ိမ္
ဆုိေတာ္မူခဲ႕သည္။
11. က်န္ရစ္သူမိသားစု သည္ 3 ရက္ထက္ ပုိ၍ အလုပ္အကိုင္ပ်က္ ပူေဆြးျခင္း မျပဳလုပ္ရ။
12. မုိင္ယသ္ အိမ္တြင္ မူေဆြးမႈအေနျဖင္႕ 3 ရက္ မီးမေမႊးမခ်က္ျပဳတ္ေစရန္ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟမ်ားက စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ပို႕ေပးရမည္။ ပထမ 2 ရက္ပို႕ျခင္းသည္ စြႏၷသ္ ျဖစ္၍ ေနာက္ဆံုး တတိယရက္ ပို႕ေပးျခင္းသည္ မြစ္တဟဗ္ ျဖစ္သည္။
13. စြႏၷသ္ လမ္းစဥ္တြင္ မပါရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေဗဒါအသ္ တရားသစ္တီထြင္ျခင္း ျဖစ္၍ မျပဳလုပ္အပ္
အလြန္ အျပစ္ႀကီးေပသည္။
================================================
မအာေရဖုလ္ကုရ္အာန္က်မ္းႀကီးႏွင္႕ ကုိဒူရီ က်မ္းႀကီးတုိ႕မွ ေကာက္ႏႈတ္သည္။
မအာေရဖုလ္ကုရ္အာန္က်မ္းႀကီးႏွင္႕ ကုိဒူရီ က်မ္းႀကီးတုိ႕မွ ေကာက္ႏႈတ္သည္။
If you like this please Link Back to this article...
No comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္မ်ားတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္။